Nagroda Marszałka Województwa Małopolskiego i Prezydenta Miasta Krakowa im. Kazimierza Wyki przyznawana jest od 1980 roku za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eseistyki oraz krytyki literackiej i artystycznej. Bardzo wysoko oceniana zarówno przez teoretyków literatury i sztuki, jak i samych twórców, należy obecnie do nielicznych w tym zakresie nagród w Polsce.

Ustanowienie tej nagrody było wyrazem hołdu dla prof. Kazimierza Wyki, pochodzącego z Krzeszowic, wybitnego historyka literatury, krytyka, eseisty, znawcy sztuki, humanisty o niezwykłej artystycznej wyobraźni, twórcy krakowskiej szkoły krytyki. Ideą nagrody jest wyróżnienie wybitnych dokonań literackich i artystycznych twórców, którzy w swojej działalności nawiązują do wartości i zainteresowań profesora. Dotychczas otrzymali ją m.in.: Jerzy Kwiatkowski, Jan Błoński, Stanisław Burkot, Jerzy Jarzębski, Zbigniew Herbert, Maria Janion czy Michał Głowińsk

Od lat nasze Liceum jest wśród  zaproszonych na uroczystość wręczenia tej ważnej nagrody. Gala odbyła się w pięknych wnętrzach foyer Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Wraz z innymi uczestnikami uroczystości wysłuchaliśmy werdyktu jury, laudacji wygłoszonej przez córkę Kazimierza Wyki, prof. Martę Wykę oraz bardzo interesującego wykładu laureata, którym w tym roku został Janusz Drzewucki, krytyk literacki, poeta, wydawca i dziennikarz. Wykład był osobistą wędrówką bohatera z rodzinnej Kruszwicy, gdzie po raz pierwszy usłyszał o profesorze z Krzeszowic, poprzez studia na Uniwersytecie jagiellońskim, gdzie wykładał Kazimierz Wyka, a następnie jego córka, aż po czasy, gdy nawiązując do spuścizny Mistrza, oddał się krytyce literackiej.

Udział w uroczystości był dla nas prawdziwą ucztą duchową. Osłodziły ją jeszcze dwa wydarzenia: koncert skrzypcowy w wykonaniu studentów Akademii Muzycznej oraz wizyta w Domu Matejki, oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie. Napełnieni humanistycznymi wrażeniami wróciliśmy do Krzeszowic, rodzinnego miasta prof. Wyki, gdzie wiele miejsc i obiektów (ulica jego imienia, pamiątkowa tablica, ławeczka, biblioteka) każdego dnia przypomina nam o niezwykłym naukowcu i człowieku

                                                                                               Alicja Mosur