W 1795 roku doszło do III rozbioru Polski, nasza Ojczyzna została wymazana z mapy świata. Dopiero 123 lata później, w listopadzie 1918 roku kraj odzyskał niepodległość.

Przez 99 lat od wyżej wspomnianej daty zmieniały się realia, co wcale nie oznaczało końca walk o niepodległość i niezależność Polaków. Z pokolenia na pokolenie przekazywany był duch tożsamości narodowej, a jednym ze sposobów budowania poczucia wspólnoty było śpiewanie pieśni, dzisiaj zwanych patriotycznymi. Kiedyś zagrzewały do boju, dzisiaj łącza i przypominają o tych, którzy poświęcili swą młodość i przelewali krew za Ojczyznę.

Dla uczczenia odzyskania przez Polskę niepodległości, w dniu 10 listopada spotkaliśmy się aby wspólnie świętować to ważne wydarzenie. W galowych strojach, stojąc przy słowach Mazurka Dąbrowskiego oraz Roty trudno nie odczuć podniosłej atmosfery i nie zastanawiać się nad dzisiejszym wymiarem patriotyzmu. O krótką refleksję na ten temat pokusiła się Pani Dyrektor mgr Alicja Milczarek, skłaniając zebranych do rozważań na temat działań współcześnie wyrażających miłość do ojczyzny.

Przy akompaniamencie pianina wszyscy zebrani wspólnie śpiewali pieśni. Te lepiej znane budziły entuzjazm, westchnienia, mniej znane będziemy mogli doskonalić znowu za rok, w setną rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę.